Zanzibar to Windhoek

Hoi allemaal

Weer even een berichtje vanuit mooi Afrika. Onze 10 daagse tour van Dar es Salaam naar Victoria Falls zit erop en we zijn alweer bezig met de volgende tour. Deze brengt ons via Botswana, Namibië en Zuid-Afrika naar Kaapstad. We hebben ondertussen alweer heel wat hoogtepunten mogen beleven, maar helaas ook dieptepunten. Gelukkig is dat opgelost en gaan we blij verder!

We hebben de afgelopen tijd veel gereisd, maar allereerst zijn we vanuit Nungwi naar Stone Town gereisd en hebben een diezelfde middag nog een city tour gedaan. We gaan met een gids door de stad heen gedurende het middag van de dag. Best wel warm, maar het is wel een gave stad om te zien. Ze hebben geen straatnamen, maar een buurt heeft een naam. Deze staat nergens beschreven, maar iedereen die er woont weet dat. Doordat Stone Town niet zo groot is kent iedereen wel iemand die weer iemand kent. Dus als je opzoek bent naar iemand kent iedereen wel iemand waardoor je degene die je zoekt, vind. Stone Town bestaat vooral uit heel veel kleine steegjes en straatjes dus het is maar goed dat we een gids hebben. In Stone Town is 95% moslim en zijn er 45 moskees in de stad. Verder is er 1 katholieke kerk, 1 Anglicaanse kerk en een Indiase tempel. Verder zie je bij de huizen veel Arabische invloed en Indiase invloed. Ook komen we bij een centrale markt waar ze fruit, vis, vlees, groenten en specerijen verkopen. Op iedere afdeling hangt zijn eigen geur, sommige beter dan anderen…. We proeven een rode banaan, die heel romig en vol van smaak is. Verder zien we zoveel andere soorten, maten en kleuren bananen, niet te geloven! Groene die altijd groen blijven en in de keuken gebruikt worden in gerechten, gele die je gewoon kan eten, hele kleine of hele grote en alles daar tussenin. Ook bij de specerijen zie je heel veel verschillende kleuren en nog meer verschillende geuren. De vis en het vlees is apart om zo te zien en brengt ook een aparte geur met zich mee. Vooral de vis ruikt heel sterk. Onze gids legt uit dat het dorp Stone Town word genoemd omdat de huizen vroeger werden gebouwd met behulp van stenen uit het koraal, limestone en modder. Heel apart! Nu worden de huizen niet meer op die manier gemaakt, maar sommige huizen zijn nog zo en het is heel apart om te zien!
De 9e gaan we ’s morgens vroeg met de ferry terug naar Dar es Salaam. Deze keer verloopt het behoorlijk soepel, vergeleken met de heenweg. We nemen een taxi (niet zo makkelijk!!) naar onze accommodatie en hebben de rest van de middag alle tijd. We hebben hier nog internet dus het gebruik van internet word afgewisseld met het lezen van mn boek. We eten wat en ontmoeten een van onze gidsen. Morgen om 6 uur ontbijt en om half 7 vertrekken. Daarna gaan we naar ons hutje (het was echt een hutje!) en gaan al vrij vroeg slapen aangezien het hier ook al betijds donker word.
Helaas heeft Melissa door muggen in haar klamboe niet zo lekker geslapen en pakken dan ook zo snel mogelijk onze spullen om naar onze truck te gaan. We ontmoeten daar de rest van crew en een paar van onze groep. Stukje bij beetje blijkt dat vannacht bij een meisje die met onze tour mee zou komen iemand is binnengedrongen. Het is best een heftig verhaal. Ze had haar balkondeuren open gelaten en was gaan slapen. Rond een uur of 4 kwam iemand binnen via die deuren en wilde haar telefoon stelen. Uit reactie wilde ze haar telefoon terug pakken en heeft de indringer haar in haar been en hand gesneden. Ze heeft vrij lang gegild en iemand anders van onze groep heeft daarop gereageerd en haar geholpen. De indringer was al weg en zij is uiteindelijk naar het ziekenhuis gebracht. De ochtend is daardoor anders verlopen. Uiteindelijk wilde de dokter haar 3 dagen in het ziekenhuis houden waardoor ze niet mee met onze tour kan. Dit is best wel eng, zo dichtbij. Het had ook ons kunnen gebeuren! Gelukkig hadden we onze deur wel op slot! We hebben alweer heel veel geluk en daar ben ik heel blij om!
De tour begint met vrij veel rijden. We rijden de eerste 3 dagen van Dar es Salaam naar Lake Malawi. Malawi lijkt een heel ander land dan Tanzania. Ze zijn het armste land in het zuiden van Afrika, maar zijn ook heel vriendelijk. Ze zwaaien heel veel naar ons, kinderen, maar ook volwassenen. Verder vind ik het ook een heel mooi en groen land. Een land om blij van te worden. We blijven helaas maar kort in Malawi. Door het kamperen op dezelfde plek voor 2 dagen kunnen we wel iets anders doen dan alleen maar in de truck zitten. We hebben hier dan ook gezwommen in Lake Malawi. Helaas was die nu niet zo mooi door het regenseizoen en was het ook niet heel veilig om in te zwemmen door eventuele krokodillen waardoor we zijn verplaatst naar het zwembad. Wel heel lekker want de eerste middag was het aardig warm en vochtig. De volgende dag zijn we ’s morgens met een gids het dorpje in geweest. Eerst langs het strand bij de vissers gekeken en tussen de maisvelden door naar de basisschool. We worden onderweg omringd door kinderen. Ze lopen om je heen en kiezen iemand uit om de hand vast te houden. Die hand word ook aardig verdedigd als een ander kind eigenlijk jouw hand wil. Mooi om te zien hoe al die kinderen met elkaar om gaan. Sommige kinderen hebben zelfs hun zusje of broertje op hun rug, net zoals we het eerder bij moeders hebben gezien. Die kinderen worden op de rug gelegd en er word een doek om het kind heen gedaan die aan de voorkant word geknoopt en daarmee blijft het kind hangen. Dit is de manier zoals iedere moeder haar kind meeneemt. Ook deze kinderen vinden het fantastisch om op de foto te gaan en hun foto te zien. Eenmaal op de basisschool geven we een leraar de pennen en schriften die we mee hebben zodat weer een aantal kinderen kunnen schrijven. Op deze school zitten 481 kinderen. De scholen in Malawi zijn gratis, maar doordat er onvoldoende scholen zijn kan niet ieder kind naar school. De leraar verteld dat er soms per klas 300 kinderen zijn. Dat is bizar! Vanaf de school gaan we door het dorp naar het ziekenhuis, waar de dokter verteld dat vooral Malaria hier een groot probleem is. Door klamboes te verspreiden hopen ze dat mensen iets meer worden beschermt, maar het is erg lastig. Het is bizar om te zien hoeveel mensen er zitten te wachten om geholpen te worden. Ze werken hier heel anders dan in Nederland. Hier hebben ze maar 2 dokters en bestaan afspraken niet. De zorg is gelukkig wel gratis. Zodra we het ziekenhuis uit zijn zien we alweer heel veel kinderen om ons heen. Ze volgen ons overal heen in het dorp. Onze gids laat ons cassave zien en verteld dat de mensen de gehele plant gebruiken en in tegenstelling tot mais het hele jaar kan worden geplant. We halen bij een plaatselijke winkel nog iets te drinken en ik geef de kinderen die mn hand vast hadden een deel van mn drinken en een pen. Hoe blij ze hier al mee zijn is niet te geloven en is goud waard. De reactie van alle andere kinderen geven me wel het gevoel dat ik tekort schiet, alhoewel de kinderen niet vervelend of onaardig doen omdat je ze niets geeft. Bijzonder om te zien. Wat ik heel mooi om te zien vond was dat ik op een gegeven moment aan een oudere man vroeg of ik een foto van hem kon maken. Hij zei dat dat goed was, maar wilde er graag even goed voor gaan zitten. Zo mooi hoe hij poseerde zonder echt te poseren.

Na even te hebben afgekoeld en uitgerust zijn we met 6 meiden van de groep gaan paardrijden. We hebben eerst een kleine 2 uur door het bos gereden en daarna nog een stukje over het strand. Doordat de rest beginners waren en ik vaker heb gereden mocht ik soms inhouden en even wachten. Hierdoor kon ik een stukje draven of galopperen. Mn paard Bo deed dit zo goed. Op een gegeven moment op het strand gingen de zadels af en gingen we met paarden het water in. Het was in het begin een beetje wiebelig zo zonder zadel, maar in het water was het heel anders. Heel gaaf, al gleed ik er bijna vanaf. Eenmaal uit het water nog een aantal foto’s en toen mocht Bo eindelijk rollen, wat hij uitgebreid deed. Wat een heerlijk beest! Ook mocht ik hem nog borstelen, super om te doen. Aan het eind van de middag gingen we moe en nat maar voldaan terug naar onze kampeerplek. Onderweg hadden we al regen gehad, maar bij onze kampeerplek was het nog droog. Al kon je aan het onweer horen en zien dat het snel dichterbij kwam. De hemel ging open en het goot echt! Gelukkig hoefden we maar kleine stukjes over te steken tussen ruimtes zodat we niet heel nat werden. De bliksem en onweer ging maar door, maar de regen werd minder en stopte. Die avond heb ik met een jongen uit mn groep een spel gespeeld wat Bao heet. Ik heb t vanmiddag voor het eerst gespeeld en gelijk gekocht. Het is een Afrikaans spel en er bestaan verschillende versies. De jongen uit mn groep weet dan ook een andere dan die ik ’s middags heb gespeeld. Het was leuk om met James dit spel te spelen aangezien hij reageert op wat er in het spel gebeurd. Uiteindelijk na een tijd spelen won James. Inmiddels waren we moe geworden en wilden slapen. Eenmaal bij de tenten bleek dat het had ingeregend in mn tent en dat mijn slaapzak en lakenzak zeiknat waren  Slaapzak en lakenzak in de dorm bij anderen uitgehangen en een slaapzak van James te leen gekregen. Eddie, iemand van de crew die regelmatig kookt heeft ook nog in onze tent gedweild om de ergste nattigheid eruit te krijgen. Helaas bleek later onder Melissa haar matras nog meer water te liggen aangezien dat het laagste punt was.
De volgende dag was het spullen pakken en gaan. Mn slaapzak en lakenzak waren gelukkig droog, maar wat andere spullen niet. Ook mn tas is aan de buitenkant nat en iets vochtig aan de binnenkant. Deze 2 dagen zijn weer redelijk veel rijden waarbij we ook de grens overgaan naar Zambia. De 4 dagen in Malawi gingen zo snel voorbij. Aan de ene kant best wel jammer, maar aan de andere kant staat ons in Zambia ook wel een nieuw National Park te wachten waardoor we weer wilde dieren zullen zien! In Zambia rijden we dan ook naar South Luangwa NP. Daar blijven we vlakbij ook kamperen voor 2 dagen. De eerste middag stopt het met regenen als we daar aankomen en het wordt nog een heerlijke middag ook. Ik leer van Sofie hoe je een armbandje moet knopen en maak er 1tje voor mezelf. Heel leuk om te doen. De kampeerplek ligt aan de rivier waar nijlpaarden en krokodillen in zitten dus we hebben goed uitzicht! Ook zijn hier veel Baboons en Black faced velvet aapjes. Ook zijn olifanten en leeuwen in de buurt dus vooral ’s nachts moeten we oppassen.
De volgende ochtend gaan we met zn 9en op pad met een game drive. Hier konden we voor kiezen en het leek ons wel heel gaaf. Vooral omdat in dit NP veel luipaarden voorkomen. We zien giraffen, olifanten, impala’s, puku’s, nijlpaarden, vogels en baboons, maar ook een luipaard. En deze keer niet verstopt in een boom, maar lopend en ook heel vlakbij. Echt zo super gaaf! We hebben m gevonden door het blaffen van een aapje in de boom, die elkaar luidkeels waarschuwen voor een luipaard aangezien die in een boom kunnen klimmen. Blij komen we dan ook terug van onze vroege game drive. Na een brunch hebben we nog een tijdje vrij om te doen wat we willen. We appen even en ik schrijf mn boekje bij. Om 4 uur is het alweer tijd voor onze volgende game drive die deels in het donker is. We zijn nog niet heel lang in het park als we te horen krijgen dat er vlakbij een luipaard een boom ligt. En alweer zien we een luipaard van behoorlijk dichtbij. Door de blaadjes kunnen we hem of haar niet heel goed zien, maar we hebben nr 2 vandaag alweer gezien. Voor de grap zegt James dat hij zn muts opeet als we een derde zien. We gaan verder door het park en zien weer een hoop olifanten, baboons, aapjes en nijlpaarden. We stoppen langs een water om de zonsondergang te zien die echt heel mooi is en gaan vervolgens in het donker verder. We kunnen in het donker met behulp van een spotter dieren zien. Zo zien we een aantal nijlpaarden die aan het grazen zijn, een soort kat die heel snel wegkruipt in het lange gras en olifanten die liever niet uit de weg gaan. We horen ook het getetter van olifanten, het geluid van de nijlpaarden en gebrul van een leeuw samen met veel andere geluiden. Ook zien we een 3e luipaard. In het begin ligt hij vooral, soms met zn kop omhoog en soms helemaal vlak. Vlak bij ritselt iets en hij schiet in jacht modus. Helaas is hij te langzaam, maar het was wel gaaf om hem zo staand te zien. Hij loopt nog verder en komt heel dichtbij de auto. De foto’s die ik daardoor heb kunnen maken zijn zo ontzettend mooi en gaaf. Ik wist niet dat ik dat kon met mn camera. Het leuke is dat eigenlijk iedereen uit mn groep dat ook heeft ontdekt en me met iedere gave foto weer complimenteren en zeggen dat ze die foto heel graag ook willen. Ook vinden ze dat ik er iets meer mee moet gaan doen, dus wie weet! Eerst deze mooie reis maar eens afmaken!

De volgende morgen gaan we nog langs een dorpje waarbij we een aantal vragen over en weer stellen, het dorpje bekijken en voor ons word gezongen en gedanst. Heel leuk om te zien en te horen. Daarna is het tijd om naar Victoria Falls af te reizen. We komen daar rond 4 uur ´s middags aan, regelen activiteiten voor morgen en gaan naar ons hotel. Het hotel is heerlijk. Volgens onze gidsen blijven we hier 3 nachten, alleen lijkt dat niet overeen te komen met onze voucher, maar dat gaan ze regelen. ´s Avonds gaan we nog een keer met zn allen uit eten. Ik kan niet geloven dat we elkaar nog maar 10 dagen kennen, het lijkt veel langer en eigenlijk wil ik nog lang geen afscheid nemen van een aantal uit onze groep. Gelukkig hebben we hier nog een paar dagen.

Zaterdag ochtend gaan we betijds met zn allen ontbijten. We krijgen onze was terug die Tabanhi voor ons had laten wassen en willen met de mensen van het raften meegaan, maar de gids voor onze volgende tour wil roet in het eten gooien. Ze eist ons naar onze kamer te gaan om onze spullen te pakken en om 8 uur met de truck mee te gaan, waarna we eerst nog de Victoria Falls gaan bekijken en vervolgens naar Botswana gaan. Ze herhaalt dit meerdere malen en staat niet open voor ons verhaal. Wij hebben geboekt om te gaan raften en daarna met de helikopter de Victoria falls te bekijken. Ook willen we nog de Victoria Falls vanaf de grond bekijken. Een andere gids komt erbij en zegt dat zij het gaan regelen met Nomad en het hotel dat we nog een nacht hier blijven en de volgende dag naar Botswana gaan. Wij gaan raften. Na de nodige instructies gaan we naar beneden, naar de plek waar de boten worden opgepompt en we het water opgaan. We doen rapid nummer 11 tot 24 vanwege het hoge water. Na de instructies in de boot gaan we. De eerste die eraf valt is Heather, waarschijnlijk omdat ik haar uit evenwicht bracht toen ik mijn evenwicht zocht. Tussen de rapids zitten stukken water waar we soms kunnen zwemmen en soms kunnen relaxen, best wel heel fijn. Bij rapid nummer 18 vallen James en ik uit de boot. Het is even schrikken om zo in wild water te vallen en een hele slok water binnen te krijgen. Als eerste zie ik James die voor me in het water zit. Blij om hem te zien pak ik zn zwemvest en hij de mijne. Gelukkig zijn we dicht bij de boot en worden we allebei het water uit gehesen door de anderen. Na het nodige hoesten van mijn kant besef ik me toch wel dat dit wel heel erg vet is. We mogen zwemmend door rapid nummer 20, alleen drijft Melissa naar de zijkant en heeft moeite met bij de boot komen. Gelukkig kunnen we redelijk naar haar toe roeien en Melissa naar ons zwemmen. We trekken een uitgeputte Melissa de boot in. Nadat ze even is bijgekomen doet ze gelukkig weer mee met peddelen. Topper! We mogen tussen rapid nummer 23 en 24 nog even zwemmen en dat is heerlijk. Vlak na rapid nummer 24 moeten we naar de kant en moeten we naar boven lopen/klimmen. Dat is nog best een klim. Doordat ik weer eens vergeet goed adem te halen, moet ik mn best doen niet te hyperventileren. Langzaam klimmen we omhoog. Boven krijgen we lunch en koud drinken. De fanta is heerlijk en ook de lunch smaakt goed. Op een gegeven moment moeten we inpakken en weggaan en het lijkt alsof we haast hebben. Ik neem nog een Zambezi biertje mee de bus in en we gaan terug naar het dorp. Daar blijkt dat Nomad onze heli vlucht hebben vervroegd en vanmiddag nog willen vertrekken. Als we terug zijn bij het hotel begint de ellende pas echt. Ze hebben al onze spullen in onze tassen gepropt, zonder enig gevoel voor waarde en deze in de Nomad truck gedaan, zonder deze op slot te doen. We zijn allemaal buiten zinnen en zeer emotioneel. Na meerdere malen ons verhaal te hebben gedaan besluit het hoofdkantoor van Nomad dat we nog een nacht in dit hotel verblijven en morgen naar Botswana vertrekken. Onze gids die redelijk behulpzaam was regelt onze helikopter vlucht opnieuw en we kunnen op pad. Het kwartier in de lucht was echt geweldig. We konden de hele Victoria Falls zien en vanaf de grond lukt dat echt niet. Nadat we terug waren van de helikopter vlucht gingen we naar een cafe waar de foto’s en film van het raften aan ons werden getoond. Het is echt super leuk en grappig om te zien en ze hebben het echt geniaal gedaan! Eigenlijk was het wel grappig, want ik was degene die voor het raften heel erg twijfelde of ik het wel wilde doen en eigenlijk heb ik de hele tijd met een big smile op die boot gezeten of in het water gelegen. Pushing my limits ;-) Totaal geen spijt!!
Die avond hebben we nog met een aantal wat gegeten en zijn terug gegaan naar ons hotel. Daar nog voor James foto’s op een sd kaartje gezet voor de laatste keer en toen mn spullen goed ingepakt. Helaas die avond ook gehoord dat mijn buurman overleden is, iets wat de achtbaan van emoties compleet maakte. Het was een hele lange dag geweest en dus tijd om te slapen.

Zondag zouden we om 11 uur worden opgehaald door een andere Nomad truck. Hierdoor hadden we ’s morgens tijd om naar de Victoria falls te gaan en deze van dichterbij te bekijken. Eerst ontbeten met de laatsten van de groep: Gemma en Sofie, James, Heather, Stefanie, Arj en Melissa en ik. We hebben die ochtend afscheid moeten nemen van James, Gemma en Sofie. Heel erg jammer aangezien we het goed met elkaar konden vinden en we met elkaar een echte hechte groep waren. We zijn door het park gelopen waar je vanaf verschillende punten de Victoria Falls kan zien. Heel erg gaaf om het van zo dichtbij te zien en ook te horen. Het vallen van het water maakt zoveel lawaai en is echt een uniek geluid! Ook voel je overal vocht en is het soms mistig. Soms lijkt het zelfs alsof het regent. Echt bizar!
Door het voorval kon Arj de rest van zijn trip annuleren waarbij hij zijn geld terug kreeg waardoor we op het laatst ook afscheid moesten nemen van hem. We gaan naar Botswana waar we na een uur de grens al bereiken. Hier gaan we over naar de gids die de rest van de tour met ons doet. De gids die zo respectloos deed wilde we niet op onze tour hebben en die is dus ook niet mee, gelukkig! We hebben nu dan ook maar 2 gidsen die ook chauffeur en kok zijn, maar dat komt vast wel goed.
Na de nodige stempels worden we naar de plek van lunch gereden, kunnen onze spullen in de truck doen en gaan lunchen. Vlak na lunch gaan we mee naar Chobe National Park om een game drive te doen. Onze volgende deel van de tour heeft naast ons 4en ook nog 2 andere meiden, maar die hebben vanmorgen de game drive al gedaan. We zijn een beetje sceptisch over wat we waarschijnlijk zullen zien op het midden van de dag en dus het heetst van de dag. Waarschijnlijk vrij weinig en een olifant, tsja die hebben we al best vaak gezien ondertussen.
Eenmaal in het park zien we na 10 minuten rijden al zoveel olifanten dat we onze sceptische vooroordelen heel snel terug nemen. Het zijn geen tientallen, maar honderden olifanten die allemaal rond de rivier bezig zijn. Sommige zijn aan het spelen met water, zand, modder of met elkaar, anderen nemen een bad of zwemmen naar een ander eiland in de rivier. Ze eten gras of schuren tegen een boom. We zien hele kleine olifanten, 1 die nog maar 2-3 weken oud is of olifanten die echt mega groot zijn en alles ertussenin. Het is niet te geloven en ik blijf maar foto’s maken. Ook zien we olifanten van heel dichtbij, we kunnen ze bijna aanraken zo dichtbij voelt t. We horen van iemand anders in een auto dat er wilde honden even verderop onder een boom liggen. Wij erheen en we zien 8 wilde honden waarvan een aantal verstopt onder de boom. Dit is wel bijzonder om te zien en hebben we nog niet eerder gezien. Ook horen we na een tijdje dat er een leeuwin onder een boom ligt. Ze ligt met haar kont naar ons toe, maar gelukkig kijkt ze een paar keer om. Op een gegeven moment staat ze op en loopt een stukje. Eerst op haar gemak, maar we denken dat ze toen de wilde honden rook en ze begon harder en met een doel te lopen. Wat er gebeurde was bizar. De leeuwin verjaagde de wilde honden, maar olifanten verjaagde zowel de leeuwin als de wilde honden. De leeuwin ging al vrij snel een klein stukje verderop onder een boom liggen terwijl de wilde honden verder door de olifanten als speelgoed werden gebruikt. Iedere keer weer stoof 1 of meerdere olifanten op de wilde honden af, met luid getetter. Het was echt geweldig dit te zien. De gids die mee is geeft aan dit ook nog nooit eerder te hebben gezien. Gelukkig hebben we filmpjes en foto’s!! Onze dag kan niet meer stuk!
Na de game drive worden we afgezet bij een boot waarmee we een bootcruise gaan doen over de Chobe rivier. Deze keer zien we minder olifanten, maar nog steeds wel veel. We zien ze vanaf een heel andere kant en dat is gaaf. We komen behoorlijk dichtbij olifanten, nijlpaarden en krokodillen. Een van de krokodillen had een kleine krokodil van een paar maanden oud vlak bij zich. Gaaf! We doen de bootcruise van 4 tot 7 waardoor we ook de zonsondergang zien. De kleur waarin de lucht verkleurd is zo mooi en zo intens. Het is een lange en heel mooie dag geweest en ik denk dat we heel erg veel mazzel hebben gehad met alles wat we hebben mogen zien.
We zetten onze tent op en mogen genieten van het heerlijke diner wat onze kok voor ons heeft gemaakt. Als we zo de hele reis worden verwend dan gaan we heel wat kilo’s aankomen hier in Afrika ;-)

Maandag beginnen we met reizen naar de Okavango Delta via de Caprivi strook. De Caprivi strook is van Namibie dus slapen we een nachtje in Namibie! Dinsdag komen we rond de lunch aan op onze kampeerplek in de Okavango Delta. Later die middag gaan we met Mokoro’s het water op. De mokoro’s zijn bootjes waarbij we heel dicht bij het water zitten. Per bootje zitten 2 van ons en 1 zogenaamde poler die met een lange stok de boot voortbeweegt. We gaan door heel ondiep water en de natuur is best wel mooi om te zien. We zien een aantal vogelsoorten en nijlpaarden, maar verder niet zo heel veel dieren. Daarna ga ik douchen. Het leuke van hier douchen is dat het een openlucht badkamer is, dus terwijl je staat te douchen zie je de zon, maan en sterren. Geniaal!
De volgende dag gaan we al vroeg met de mokoro’s op pad. Vandaag gaan we naar een eiland en lopen we daar ongeveer 2 uur rond. We zien helaas niet heel veel dieren en onze gids praat veel over bomen. Op de terugweg mogen wij nog proberen te polen, maar dat is moeilijker dan dat het eruit ziet. Balans houden en tegelijkertijd de boot in beweging krijgen en houden valt niet mee. Eenmaal terug hebben we een uitgebreide brunch. We hebben een aantal uur vrij voordat we later in de middag met een speedboot door de delta gaan. Dit is een verrassing voor ons! Omdat we maar met zn 6en zijn kunnen we in de speedboot, dus dat is wel heel gaaf. Met de speedboot zien we meer nijlpaarden van best wel dichtbij, 2 olifanten en meerdere krokodillen :D. Ook komen weer een aantal vogels voorbij. Het is heerlijk om in de speedboot te zitten en te genieten van het uitzicht. Ook de zonsondergang is super mooi en zien we bijna helemaal vanaf het water.
Donderdag is het alweer tijd om te gaan. Nadat we hebben ontbeten gaan we op pad. We worden met een truck van het kamp afgezet bij een speedboot die groter is dan gister. Hiermee varen we 2 uur naar een ander kamp. Vanaf dat kamp gaan we met een 4x4 nog 40 minuten verder door erg zanderige paden. Uiteindelijk zijn we terug bij onze truck die onze chauffeur gistermiddag en vanmorgen heeft omgereden om ons hier te ontmoeten. We gaan dan verder op weg naar Maun. Onderweg valt er wat regen, maar we zitten gelukkig droog in de truck. Rond 3 uur komen we aan in Maun, waar we wat boodschappen kunnen doen en even wat internet hebben. Om 4 uur gaan we weer verder, deze keer naar het vliegveld. Zonder al te veel inleiding van onze chauffeur (hij wist wel dat we dit allemaal wilden) worden we daar afgezet. We betalen en er word een boarding pass uitgeschreven. Nadat we door de nodige beveiliging zijn gegaan worden we naar ons vliegtuigje gereden. Na een veiligheidspraatje en rock-paper-scissors gaan we aan boord. Als we zijn opgestegen zien we al snel de Okavango delta vanuit de lucht, hoe gaaf is dat! We zien olifanten, nijlpaarden en giraffen van boven en dat is heel grappig om te zien. Ook laat de piloot nog even wat trucjes zien. Eerst halverwege de ene zijkant dan halverwege de andere zijkant. Het geeft een gek gevoel, maar het is wel heel gaaf! Op de terugweg naar het vliegveld zien we bliksemschichten en ook hebben we wat turbulentie. Je ziet de wind en het weer veranderen en wij vinden dat we een goede timing hebben voor dit avontuur.
Later op ons kamp voor vanavond waait het nog wel, maar de regen blijft verder nog uit. Helaas begint het ’s morgens vroeg wel te regenen. Als het enigszins droog is, pakken melis en ik onze tent in en gaan ontbijten. We zijn iets te vroeg, maar dat geeft niet. We gaan die dag op pad naar Ganzi, onze laatste stop in Botswana. We komen rond de middag aan en na de lunch gaan we naar een plaats waar vroeger een mijn was, maar waar nu water in zit. Hier hebben we heerlijk gezwommen en genoten van het mooie weer. ’s Avonds krijgen we een traditioneel diner en dansen de bosjesmannen om een kampvuur.
Vandaag, zaterdag, gaan we op pad naar Windhoek in Namibië. Het is ruim 500 km rijden en gelukkig zijn we rond 15.00 aangekomen en hebben we een fatsoenlijke kamer met bed en douche. Morgen gaan we naar Etosha NP en krijgen we meer mensen in onze groep. Heel benieuwd!

Hele dikke kus vanuit Namibië!